ارزیابی مقایسه ایی فعالیت مهاری و بیو ساید sds و نانوذره اکسیدروی(zno) برروی تشکیل بیوفیلم کاندیداآلبیکنس

کاندیدا آلبیکنس یک قارچ فرصت طلب انسانی است که می تواند عامل طیف گسترده ای از عفونتها شامل عفونتهای سطحی پوست و مخاط تا عفونتهای عمیق بافتی شود. از طرفی شایع ترین عامل اتصال یابنده بر روی سطوح پزشکی به دلیل ایجاد بیوفیلم می باشد. بیوفیلم در واقع اتصال ، تجمع و تراکم پیچیده ارگانیسم ها بر روی سطوح مختلف خصوصا سطوح پلیمریک است. لذا کاندیدا آلبیکنس به دلیل خاصیت اتصالی خویش به سطوح می تواند به عنوان منبعی برای ایجاد عفونت های بیمارستانی معرفی گردد. در این مطالعه اثر نانوذره اکسیدروی(zno) در مقایسه با گروه کنترل و عامل سدیم دودسیل سولفات(sodium dodecil sulphate ) بر مهار رشد قارچ کاندیدا آلبیکنس بررسی شد. ابتدا از پیش ساز استات روی ،نانوذره اکسیدروی با استفاده از روش سل – ژل تهیه شد. سپس اندازه و نوع ذرات به وسیله پراش اشعه ایکس (xrd)و میکروسکوپ الکترونی اسکنینگ ((sem تعیین گردید. سپس سوسپانسیون سلولی معادل 106×1 سلول در هر میلی لیتر تهیه گردید حداقل غلظت مهارکنندگی از رشد کاندیدا با روش میکروبراث دایلوشن مورد ارزیابی قرار گرفت. بیوفیلم کاندیدا بر روی پلیت 96 خانه ایی تشکیل شد و اثر ممانعت کنندگی zno و sds و داروی فلوکونازول بر روی بیوفیلم توسط روشهای وزن خشک، احیای نمک تترازولیوم mtt ، xtt ارزیابی گردید. سپس سطوحی مانند شیشه، کاتتر و p.v.c توسط zno پوشش دهی شد و اثر پوششی zno بر ممانعت از تشکیل بیوفیلم از طریق احیای نمک تترازولیوم، میکروسکوپ فلورسنت و میکروسکوپ اسکنینگ بررسی شد. ارزیابی با میکروسکوپ sem از نانوذره اکسید روی نشان داد که zno به شکل کروی و قطری معادل 48 نانومتر داشته است همچنین محدوده mic نانوذره اکسیدروی ، 296-013/1میکروگرم بر میلی لیتر و برای sds 56/0-001/ 0 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین گردید .از بین بردن قدرت حیاتی بیوفیلم در حضور نانوذره اکسیدروی بعد از 48 ساعت انکوباسیون معادل 2 برابر mic بود.که این موضوع با sem و میکروسکوپ فلورسانس تایید شد.این مطالعه ثابت می کند که نانوذره اکسیدروی می تواند به عنوان یک گزینه مناسب جهت حذف کاندیدا در حیطه پزشکی بویژه در ارتباط با وسایل پزشکی مطرح باشد.